Η Οδύσσεια Μιας Περιφρονημένης Μυελίνης! (Μια αληθινή ιστορία πόνου με happy end!)

 (Προσοχή: Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή. Τα ονόματα δεν έχουν αλλαχθεί για την προστασία κανενός. Ενδέχεται να περιλαμβάνει και τοποθέτηση προϊόντων.)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα φτωχό πλην τίμιο μονωτικό υλικό που το έλεγαν Μυελίνη. Κάθε πρωί ξύπναγε από τα χαράματα και πήγαινε να βγάλει το μεροκάματο σαν παιδί για όλες τις δουλειές για να μπορούν να κάνουν τη σπουδαία δουλειά τους τα golden girls, οι Νευρώνες (γνωστές και ως Νευρικές Ίνες γιατί ήταν πολύ νευρικές), που δεν έπρεπε επ' ουδενί να ενοχληθούν από ποταπές και ασήμαντες ενοχλήσεις όπως, π.χ. αποστολή αλληλογραφίας, ψήσιμο καφέ, πληρωμή ΔΕΚΟ και σφουγγάρισμα των γραφείων. Όλα αυτά τα έκανε αδιαμαρτύρητα η μικρή και περιφρονημένη Μυελίνη, ντυμένη σε κάτι γκρίζα κουρέλια, γιατί σιγά μην την πληρώνανε να αγοράσει ρούχα της προκοπής, και δεν έβγαζε κιχ (ας όψεται η κρίση), ούτε κι όταν της κακομιλούσανε και της φέρονταν άσχημα οι κομψές καριερίστριες Νευρικές Ίνες που δεν ήταν νευρικές μόνο στο όνομα.

Μια μέρα, εκεί που όλα κυλούσαν όπως συνήθως, συνέβηκε κάτι πολύ παράξενο.


Όλα τα φώτα στο κτίριο που στέγαζε την πολυεθνική "Εγκέφαλος ΑΕ" άρχισαν ξαφνικά να τρεμοπαίζουν, τα μηχανήματα να παθαίνουν εμπλοκή και τα ασανσέρ να ανεβοκατεβαίνουν και τους 325 ορόφους του κτιρίου χωρίς επιβάτες. Οι Νευρικές Ίνες εκνευρίστηκαν ακόμα περισσότερο από όσο εκνευρισμένες ήταν συνήθως (ας όψεται η μακροχρόνια δίαιτα) και έκαναν αυτό που έκαναν πάντα όταν εκνευρίζονταν. Έριξαν το φταίξιμο στη Μυελίνη.

- Δεν σου είπαμε να πληρώσεις τον λογαριασμό της ΔΕΗ; Τον ξέχασες;

- Όχι, όχι. Τον πλήρωσα. Δεν το ξέχασα.

- Δεν σου είπαμε να βάλεις antivirus στα κομπιούτερ; 

- Έβαλα. Έκανα και full scan και backup για καλό και για κακό.

- Δεν σου είπαμε να φωνάξεις τον συντηρητή για τα ασανσέρ; Θα σκοτωθεί κανενας με την ανευθυνότητά σου.

- Τον φώναξα. Τα ασανσέρ δεν έχουν ούτε μια εβδομάδα που συντηρήθηκαν. 

- Ε, τότε, λοιπόν, τι συμβαίνει; Δεν μπορεί. Σίγουρα αυτή κατάσταση είναι δικό σου φταίξιμο.

- Όχι. Σας ορκίζομαι. Έκανα ό,τι μου είπατε. Μονο που...

- Μονο που, τι;

Η μικρή Μυελίνη ένιωσε ακόμα πιο μικρή κάτω από τα συνοφρυωμένα βλέμματα των ψιλόλιγνων Νευρικών Ινών που την κοιτούσαν πίσω από ακριβά Versace γυαλιά μυωπίας.

- Να... Τώρα τελευταία δεν αισθάνομαι πολύ καλά. Νιώθω κάτι ζαλάδες. Δεν τρώω και καλά...

Η μυελίνη καλύπτει τις νευρικές ίνες με τρόπο που θυμίζει λουκάνικα.

Οι Νευρικές Ίνες έγιναν έξαλλες.

- Αν είναι πάλι κανένα κόλπο για να ζητήσεις αύξηση, ξέχασέ το. Ξέρεις πόσος κόσμος είναι άνεργος; Ξέρεις πόσοι θα σε ζήλευαν για τη δουλειά που έχεις; Αλλά έτσι είσαι εσύ. Αχάριστη και ακαμάτρα. Όλο ξεχνάς και όλο κάνεις λάθη. Όπως τότε που παρήγγειλες λουκάνικα αντί για το σούσι με χαμηλα λιπαρά που σου ζητήσαμε. Είναι απορίας άξιο για ποσό καιρό ακόμα θα σε ανεχόμαστε. Κανόνισε η κατάσταση να τακτοποιηθεί ΑΜΕΣΩΣ.
 
Οι Νευρικές Ίνες έκαναν μεταβολή και απομακρύνθηκαν αφήνωντας πίσω τους μόνο μια υποψία από Channel Νο 5.

Η κακομοίρα η Μυελίνη έσυρε το αδύναμο κορμάκι της και στρώθηκε στη δουλειά. Έπρεπε να τελειώνει το συντομότερο δυνατό με αυτά τα αναπάντεχα προβλήματα γιατί πολύ σύντομα θα ξεκινούσε η τελετή απονομής του βραβείου "Στέλεχος της Χρονιάς" και τα φαβορί ήταν οι Νευρικές Ίνες. Επίτημος καλεσμένος της βραδιάς και επιφορτισμένος με το καθήκον να απονείμει το βραβείο ήταν ο ίδιος ο CEO της εταιρίας, ο μεγάλος και τρανός Εγκέφαλος αυτοπροσώπως. Όπως ήταν φυσικό, οι Νευρικές Ίνες, ειδικά εκείνη την ημέρα, ήταν εξαιρετικά νευρικές. Η Μυελίνη ούτε που ήθελε να φανταστεί τι θα γινόταν έτσι και κάτι πήγαινε στραβά κατά τη διάρκεια της τελετής.

~~~

Μετά από δύο ώρες και τριάντα επτά λεπτά ακριβώς τα προβλήματα είχαν λυθεί, η "Εγκέφαλος ΑΕ" λειτουργούσε άψογα και καλεσμένοι και δημοσιογράφοι είχαν καταφτάσει και είχαν πάρει τις θέσεις τους στην ειδικά διαμορφωμένη για την περίσταση αίθουσα συσκέψεων της εταιρείας. Δεν έπεφτε καρφίτσα.

Οι επιστήμονες μέχρι πρόσφατα θεωρούσαν τη μυελίνη ασήμαντη.

Οι Νευρικές Ίνες κάθισαν νευρικά στις θέσεις τους, αγνόησαν τους παπαράτσι που τους τράβαγαν ασταμάτητα φωτογραφίες από κάθε δυνατή γωνία, και φώναξαν όλες μαζί:


- Ε, Μυελίνη. Έλα να μας κάνεις μασάζ στα πόδια για να χαλαρώσουμε.

Η Μυελίνη γονάτισε με τα κοκκαλιάρικα από την πείνα ποδαράκια της πάνω στη μοκέτα της αίθουσας συσκέψεων και άρχισε να τρίβει τα κοκκαλιάρικα από τη δίαιτα ποδαράκια των Νευρικών Ινών.

Η τελετή ξεκίνησε με κάθε επισημότητα και χωρίς κανένα απρόοπτο γεγονός προς μεγάλη ανακούφιση της Μυελίνης αλλά και των Νευρικών Ινών που προσπαθούσαν να κερδίσουν την εύνοια του μεγάλου Εγκεφάλου. Στην αρχή δόθηκαν τα "μικρά" βραβεία, οι support υποψηφιότητες, και φυσικά η Μυελίνη δεν ήταν καν υποψήφια. Μετά δόθηκαν τα "μεγάλα" βραβεία για τους "Υπαλλήλους της Χρονιάς" και στο τέλος έφτασε η στιγμή που περιμένανε όλοι. Η απονομή του βραβείου "Στέλεχος της Χρονιάς". Οι Νευρικές Ίνες είχαν γίνει νευρικά ράκη.

Ο Εγκέφαλος πήρε τη θέση του στο βήμα και άνοιξε τον φάκελο με το όνομα του νικητή.

- Και το βραβείο πηγαίνει....

Τύμπανα άρχισαν να χτυπάνε ενώ ο Εγκέφαλος έκανε την καθιερωμένη παύση για να δημιουργήσει αγωνία στους θεατές. Οι Νευρικές Ίνες τσιτώθηκαν νευρικά ενώ η Μυελίνη άρχισε να προσεύχεται να κερδίσουν οι Νευρικές Ίνες γιατί, έτσι κι έχαναν, θα έβρισκε σίγουρα μεγάλο μπελά.

- Και το βραβείο πηγαίνει...

Ο Εγκέφαλος, που ήταν ο αρχηγός των πάντων ακριβώς γιατί ήταν μεγάλο καθίκι, προσπάθησε να τραβήξει κι άλλο την αγωνία. Τα δευτερόλεπτα κύλησαν αργά και βασανιστικά.

Οι Νευρικές Ίνες κόντεψαν να λιποθυμήσουν αλλά τελικά άλλαξαν γνώμη και έμειναν στις θέσεις τους γιατί φοβήθηκαν ότι θα τσαλάκωναν τα ακριβά ταγιέρ τους.

Ο Εγκέφαλος τελικά εδέησε να μιλήσει.

- Στις Νευρ-

Μια αναπάντεχη συσκότιση βύθισε ξαφνικά την αίθουσα στο σκοτάδι και ένα μεγάλο "ωωωωωωωωωωω" ακούστηκε από όλα τα στόματα. Ο Εγκέφαλος προσπάθησε να πει κάτι αλλά η μικροφωνική εγκατάσταση δεν λειτουργούσε χωρίς ρεύμα και δεν μπορούσε να τον ακούσει κανείς.

Οι Νευρικές Ίνες πετάχτηκαν επάνω σοκαρισμένες, άνοιξαν τα στοματάκια τους να φωνάξουν αλλά δεν πρόλαβαν γιατί εκείνη τη στιγμή ξέσπασε πανζουρλισμός. Ο συναγερμός άρχισε να χτυπάει δυνατά, οι ανιχνευτές καπνού άρχισαν να ψεκάζουν νερό, οι πόρτες κλείδωσαν αυτόματα ακολουθώντας το πρωτόκολλο έκτακτης ανάγκης και τα φώτα ασφαλείας, ειδικά σχεδιασμένα να τυφλώνουν και να τρομάζουν πιθανούς εισοβολείς, άρχισαν να αναβοσβήνουν ζαλιστικά. Η αίθουσα συσκέψεων μετατράπηκε σε μια κινούμενη κόλαση. Οι καλεσμένοι άρχισαν να ουρλιάζουν πανικόβλητοι, να σκαρφαλώνουν πάνω στα καθίσματα, να χτυπάνε ο ένας πάνω στον άλλον, να τρέχουν προς τις κλειδωμένες πόρτες για να γλιτώσουν και να τις χτυπάνε μάταια  με τις γροθιές τους. Οι δημοσιογράφοι προσπάθησαν να καλύψουν τις κάμερες και τα μικρόφωνα από το νερό αλλά δεν ήταν προετοιμασμένοι για αυτό το ενδεχόμενο και οι προσπάθειες τους είχαν ελάχιστα αποτελέσματα. Άρχισαν να εξαπολύουν απειλές για μηνύσεις, αποζημιώσεις και συκοφαντικά δημοσιεύματα. Και μέσα σε όλο αυτό το πανδαιμόνιο ο Εγκέφαλος, με το ακριβό του κοστούμι κατεστραμένο από το νερό και το περουκίνι του μισοξεκολλημένο, ούρλιαζε αριστερά και δεξιά εντολές και απειλές αλλά κανένας δεν του έδινε σημασία.

Οι Νευρικές Ίνες στάθηκαν κάτω από τους καταρράκτες νερού τρέμοντας από τα νεύρα τους. Τα ρούχα τους είχαν μετατραπεί σε τσαλακωμένα κουρέλια, τα μέχρι πριν από λίγο ακριβοχτενισμένα μαλλιά τους δεν ήταν πια τίποτε άλλο από  υγρά πράσα που κρέμονταν αξιολύπητα από τα κρανία τους και τα πρόσωπά τους είχαν μουτζουρωθεί από το μακιγιάζ που έτρεχε. Τέτοιο φιάσκο δεν είχαν ξαναζήσει.

- Μυελίνηηηηηηηηηηη! Που είσαι άχρηστο πλάσμα; Που κρύβεσαι ανεπρόκοπη; Έτσι και σε βρούμε θα το μετανοιώσεις πικρά. Θα το πληρώσεις πολύ ακριβά αυτό. Θα κρατήσουμε τις ζημιές από το μισθό σου. Θα σε απολύσουμε. Ή μάλλον καλύτερα πρώτα θα σου φορτώσουμε όλες τις ευθύνες, θα σε βάλουμε φυλακή και μετά θα σε απολύσουμε. Το ακούς καταραμένο πλάσμα;

Αλλά η Μυελίνη δεν μπορούσε να τις ακούσει. Για την ακρίβεια δεν μπορούσε ούτε να δει τον πανικό που είχε δημιουργηθεί, ούτε να ακούσει τα ουρλιαχτά και τις κραυγές. Και κυρίως δεν μπορούσε να ανησυχήσει για τίποτα. Γιατί εδώ και κάμποσα λεπτά είχε λιποθυμήσει.

Ο Εγκέφαλος πλησίασε σοβαρός τις Νευρικές Ίνες προσπαθώντας να διατηρήσει όση αξιοπρέπεια του είχε απομείνει κι εκείνες χτύπησαν προσοχή μπροστά του.

- Ποιός είναι υπεύθυνος για όλη αυτή την κατάσταση; 

Οι Νευρικές Ίνες έδειξαν μεμιάς την Μυελίνη που κείτονταν λιπόθυμη πάνω στην υγρή μοκέτα.

- Αυτή, κύριε. Αυτή και μόνο αυτή. Αυτή είναι υπεύθυνη για όλα όσα έγιναν εδώ μέσα.

Ο Εγκέφαλος κοίταξε για λίγο συνοφρυωμένος την Μυελίνη και μετά είπε μόνο μία φράση.

- Σηκώστε την και φέρτε την μπροστά μου.

~~~

Μετά από εικοσιένα λεπτά και τέσσερα δευτερόλεπτα ακριβώς η Μυελίνη, τυλιγμένη μέσα σε μία κουβέρτα και με ένα θερμόμετρο στο στόμα, βρισκόταν καθισμένη μπροστά από τον μουσκεμένο αλλά εξαιρετικά σοβαρό Εγκέφαλο που ήταν κι αυτός τυλιγμένος με μια κουβέρτα και με το περουκίνι του άψογα πια τοποθετημένο στο κεφάλι του. Οι ανιχνευτές καπνού είχαν σταματήσει να ρίχνουν νερό και ο συναγερμός είχε απενεργοποιηθεί αλλά οι πόρτες εξακολουθούσαν να παραμένουν κλειδωμένες και τα φώτα να τρεμοπαίζουν που και που. Μέσα στην αίθουσα επικρατούσε σχετική ηρεμία που διέκοπτε μόνο κάποιο τυχαίο φτέρνισμα καθώς οι καταμουσκεμένοι καλεσμένοι και δημοσιογράφοι μουρμούριζαν νευρικά προσπαθώντας να τυλιχτούν μέσα στις κουβέρτες που τους είχε μοιράσει το προσωπικό της Εγκέφαλος ΑΕ.


- Λοιπόν... Μυελίνη; Έτσι δεν σε λένε; ρώτησε αυστηρά ο Εγκέφαλος. Δίπλα του στέκονταν οι Νευρικές Ίνες, κι αυτές τυλιγμένες με κουβέρτες, και όπως πάντα νευρικές.

- Μάλιθτα, κύριε ψέλισε με το θερμόμετρο στο στόμα η Μυελίνη.

- Για πες μου, λοιπόν. Εσύ ευθύνεσαι για όλα αυτά που έγιναν;

- Αυτή! Αυτή! πετάχτηκαν όλες μαζί οι Νευρικές Ίνες αλλά ο Εγκέφαλος τις έκοψε με ένα απότομο νεύμα.

Η Μυελίνη χαμήλωσε το κεφάλι.

- Μάλιθτα, κύριε. 

- Γιατί, παιδί μου, κατέρρευσε το σύστημα έτσι ξαφνικά και πάνω στο πιο σημαντικό σημείο της βραδιάς;

Η Μυελίνη έσφιξε νευρικά την άκρη της κουβέρτας στα λεπτούλικα χεράκια της.

- Δεν.. δεν κθέρω. Νομίδω...

-  Επειδή είναι άχρηστη. Προτίμησε να το ρίξει στον ύπνο αντί να κάνει τη δουλειά της φώναξαν όλες μαζί οι Νευρικές Ίνες αλλά ο Εγκέφαλος τις σταμάτησε ξανά με ένα νεύμα. Μετά γύρισε και κοίταξε ξανά το αξιοθρήνητο θέαμα που παρουσίαζε η μουσκεμένη και άρρωστη Μυελίνη.


- Νομίδω ότι φθαίει που λιποθύμιθα είπε τελικά εκείνη.

- Εννοείς ότι το σύστημα κατέρρευσε τη στιγμή που λιποθύμησες εσύ; ρώτησε ο Εγκέφαλος με ενδιαφέρον.


- Έτθι νομίδω. Κάθε φορά που αρρωθσταίνω ή δεν είμαι καλά το θύθτημα παθαίνει διάφορεθ εμπλοκέθ. Και όταν ήταν να δώθετε το βραβείο δεν άντεκθα την αγωνία. Δεν φθαίω όμωθ εγώ. Νιώθω αδυναμία. Πεινάω!

- Είναι αλήθεια αυτό; ρώτησε ο Εγκέφαλος τις Νευρικές Ίνες κι εκείνες κοιτάχτηκαν νευρικά. Ξαφνικά δεν είχαν να πούνε τίποτα. Αλλά ο Εγκέφαλος δεν χρειάστηκε την απάντησή τους. Ο Εγκέφαλος ήταν αρχηγός των πάντων, όχι μόνο γιατί ήταν καθίκι, αλλά και γιατί ήταν εξαιρετικά έξυπνος. Σηκώθηκε όρθιος, πέταξε από πάνω του την κουβέρτα και ύψωσε το μέτριο και μουσκεμένο ανάστημά του με αποφασιστικότητα.

- Κυρίες και κύριοι, την προσοχή σας παρακαλώ, φώναξε με στεντόρια φωνή τραβώντας την προσοχή των καλεσμένων. Γνωρίζω ότι έχετε ταλαιπωρηθεί πολύ και ότι δεν βλέπετε την ώρα να ξεκλειδώσουν οι πόρτες και να πάτε σπίτι σας.

Οι καλεσμένοι ύψωσαν τις φωνές τους σε αποδοκιμασίες που επιβεβαίωναν τα λόγια του αλλά εκείνος συνέχισε πάνω από τη φασαρία.

- Ξέρω πολύ καλά ότι είστε εκνευρισμένοι και κουρασμένοι αλλά αφού είμαστε όλοι εδώ ας μην αφήσουμε αυτή την βραδιά να πάει χαμένη. Όσο οι πόρτες παραμένουν κλειδωμένες μπορούμε να συνεχίσουμε την τελετή και να απονείμουμε το βραβείο για το "Στέλεχος της Χρονιάς".

Η δήλωσή του αυτή έγινε δεκτή με μεγάλες επιδοκιμασίες. Αφού είχαν γίνει που είχαν γίνει μουσκίδι, ας τελείωναν με τα βραβεία τουλάχιστον.

Ο Εγκέφαλος ξερόβηξε και έριξε μια ματιά στον ζαρωμένο φάκελο με το όνομα του νικητή.

- Λοιπόν! Το βραβείο "Στέλεχος της Χρονιάς" πηγαίνει....

Οι Νευρικές Ίνες πέταξαν τις κουβέρτες τους μακριά και προσπάθησαν όπως όπως να φτιάξουν τα μαλλιά τους και να διορθώσουν το μακιγιάζ τους.

Ο Εγκέφαλος χαμογέλασε και πέταξε τον φάκελο μακριά.

- Στην Μυελίνη!

Για μερικά δευτερόλεπτα κανένας δεν κουνήθηκε. Μετά μια βουή υψώθηκε από το κοινό και αμέσως μετά η βουή έγινε ένα κύμα από φωνές, ερωτήσεις, φωτογραφίες και ενθουσιώδη επιφωνήματα. Οι δημοσιογράφοι όρμησαν πάνω στον Εγκέφαλο και την Μυελίνη που είχε γίνει ξαφνικά η σταρ της βραδιάς και άρχισαν τις ερωτήσεις. Ποιά ήταν αυτή η άγνωστη που εμφανίστηκε ξαφνικά από το πουθενά; Ήταν χρόνια στην υπηρεσία ή την είχαν προσλάβει πρόσφατα; Τι δουλειά έκανε ακριβώς; Ποιό ήταν το βιογραφικό της; Και γιατί το όνομά της δεν βρισκόταν στις επίσημες υποψηφιότητες;

Οι Νευρικές Ίνες προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν αλλά κανένας δεν τους έδινε σημασία. Προσπάθησαν να μιλήσουν στον Εγκέφαλο αλλά εκείνος και η Μυελίνη βρισκόταν κλεισμένοι μέσα σε έναν κυκκεώνα ερωτήσεων και φωτογραφικών φλας. Προσπάθησαν να κάνουν δηλώσεις στους δημοσιογράφους αλλά κανένας δεν ενδιαφέρονταν για όσα είχαν να πουν.

Μία νεαρή δημοσιογράφος με αυθάδες ύφος έχωσε ένα μικρόφωνο στα μούτρα του Εγκεφάλου ενώ οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές είχαν πάρει φωτιά τραβώντας ακατάπαυστα εικόνες από την απονομή του βραβείου στην έκθαμβη Μυελίνη.

- Όλοι περιμέναμε να πάρουν το βραβείο οι Νευρώνες όπως κάθε χρόνο. Τι άλλαξε φέτος; ρώτησε η δημοσιογράφος.

Ο Εγκέφαλος χαμογέλασε στις κάμερες και αγκάλιασε από τους ώμους τη χλωμή Μυελίνη που ακόμα δεν μπορούσε να βγάλει άχνα από την έκπληξη.

- Φέτος η Εγκέφαλος ΑΕ, πάντα στα πλαίσια της συνεχούς προσπάθειάς της για εξέλιξη και αρίστευση, αναγνωρίζοντας φυσικά και την πολύτιμη συνεισφορά των Νευρώνων, αποφάσισε να τιμήσει την μικρή αφανή ήρωα Μυελίνη αναγνωρίζοντας το δύσκολο και εξαιρετικά σημαντικό έργο της στην εύρρυθμη λειτουργία της εταιρείας. Με άλλα λόγια, χωρίς την Μυελίνη τίποτα δεν λειτουργεί εδώ μέσα. Για τον λόγο αυτό, εκτός από το βραβείο, της δίνουμε αύξηση, δικό της γραφείο και ιδιωτικό χώρο στο πάρκινγκ της εταιρείας.

- Και φαγητό, ψέλισε η Μυελίνη.

- Ναι, φυσικά! Φαγητό! Όσο φαγητό θέλει! πρόσθεσε ο Εγκέφαλος.

- Ψάρια!

- Τι;

- Ψάρια θέλω.

- Εντάξει. Αφού θέλεις ψάρια, θα σου φέρουμε ψάρια.

- Λιπαρά. 

- Ε;

- Λιπαρά ψάρια. Όχι ό,τι να ναι. Σολωμούς, σαρδέλες, γαύρους, σκουμπριά... Τέτοια ψάρια.

- Εντάξει, κορίτσι μου. Αφού θέλεις λιπαρά ψάρια, τέτοια θα σου φέρουμε. Από δω και πέρα θα χορτάσει η ψυχή σου λιπαρό ψάρι.

- Και Ω3.

Ο Εγκέφαλος την κοίταξε ανυπόμονα.

- Τίποτε άλλο θέλεις; ρώτησε αυστηρά.

Η Μυελίνη χαμογέλασε ντροπαλά.

- Όχι. Λιπαρά ψάρια και συμπληρώματα διατροφής με Ω3. Αυτά φτάνουν.

- Εντάξει, λοιπόν. Λιπαρά ψάρια και συμπληρώματα Ω3. Και έτσι η "Εγκέφαλος ΑΕ" θα λειτουργεί πάντοτε άψογα!

Με τα τελευταία του λόγια η Μυελίνη χαμογέλασε χαρούμενη και, ως δια μαγείας, όλες οι πόρτες της εταιρείας ξεκλείδωσαν, τα φώτα έλαμψαν ζωηρά και από το ταβάνι έπεσαν πολλές σερπαντίνες και κομφετί λούζοντας με χρώματα και λάμψεις όλη την αίθουσα.

- Ε, Μυελίνη! Δείξε μας το βραβείο σου! φώναξε η νεαρή δημοσιογράφος και τα φλας άστραψαν εκτυφλωτικά καθώς η Μυελίνη ύψωνε θριαμβευτικά το βραβείο της στον αέρα.

ΤΕΛΟΣ

 

© Ευρυδίκη Μαντέλη 2014

Η Μυελίνη είναι ένα απλό μονωτικό υλικό φτιαγμένο κυρίως από λίπος που καλύπτει τους νευρώνες (ή νευρικές ίνες) όπως καλύπτει το πλαστικό τα καλώδια. Χαρακτηριστικό είναι ότι δημιουργεί μια αλυσίδα λιπωδών στρωμάτων γύρω από τους νευρώνες που μοιάζει πολύ με αλυσίδα από λουκάνικα.

Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες θεωρούσαν την μυελίνη ασήμαντη αλλά τελικά κατάλαβαν ότι ευθύνεται για την ταχύτητα και την ποιότητα των ηλεκτρικών σημάτων που ταξιδεύουν μέσω των νευρώνων. Λίγη μυελίνη σημαίνει χαμηλή ταχύτητα σήματος και μεγάλη απώλεια πληροφορίας, δηλαδή χαμηλά αντανακλαστικά και δυσκολία στη μάθηση και στην επεξεργασία ερθισμάτων.

Μετά από έρευνα αποδείχθηκε ότι τα επίπεδα μυελίνης στον εγκέφαλο αρχίζουν να φθίνουν σταδιακά μετά την ηλικία των 50 ετών. Έτσι εξηγείται και η σταδιακή απώλεια αντανακλαστικών καθώς και η δυσκαμψία και η δυσκολία στη μάθηση που παρουσιάζουν οι ηλικιωμένοι σε σύγκριση με τους νεώτερους.

Η κατανάλωση "καλών" λιπαρών όπως τα λιπαρά που βρίσκονται στα παχιά ψάρια καθώς και η κατανάλωση Ω3 φαίνεται ότι συμβάλλει στην διατήρηση των επιπέδων της μυελίνης στον εγκέφαλό μας.