Ιδού ο νυμφίος έρχεται (ή μήπως όχι;)

Πόσους ανύπαντρους (γνωστοί και με το πιο γκλαμουράτο όνομα "σινγκλ") γνωρίζεις; Μήπως είσαι κι εσύ ένας από αυτούς; Μήπως έχεις πατήσει τα πρώτα "αντα" και ακόμα δεν έχεις φάει ωμό ρύζι στο κεφάλι; (Το ξώφαλτσο δεν πιάνεται.) Μήπως ήρθε το παιδί αλλά δεν ήρθε το στεφάνι; Μήπως παντρεύτηκες αλλά δεν βρίσκεις άλλον πέρα από τον μπατζανάκη να κάνεις παρέα γιατί οι ανύπαντροι δεν σε παίζουν;

Αν κάτι από όλα αυτά σου ακούγεται γνώριμο συνέχισε να διαβάζεις. Η κοινωνία αλλάζει και οι έρευνες έρχονται να το αποδείξουν με στοιχεία, νούμερα και ονόματα. Οι εποχές που κάτι δεν πήγαινε καλά με τους ανύπαντρους (ακόμα να βρεις γυναίκα, ρε;) έχουν τελειώσει.  Η Pew Research έκανε έρευνα και απέδειξε μια καλή ότι, όχι, οι ανύπαντροι δεν είναι τέρατα της φύσης (αν και τίποτα δεν αποκλείει κάποιοι να είναι απλά τέρατα) αλλά αντίθετα ήρθαν για να μείνουν και να κατακτήσουν τον κόσμο.

Σύμφωνα με την έρευνα της  Pew Research προκύπτουν ορισμένα στοιχεία που δεν μας εκπλήσσουν καθόλου αλλά, αντίθετα, δείχνουν ότι όλο και περισσότερο, είτε από επιλογή είτε όχι, οι άνθρωποι αποφεύγουν τον γάμο και να ζουν ελεύθεροι. Τα αποτελέσματα αυτά είναι:

1. Αυξάνει το ποσοστό των ανθρώπων που δεν παντρεύονται γενικά. 

Ένας στους πέντε αμερικανούς άντρες που είναι πάνω από 25 ετών (περίπου 45 εκ. άτομα) δεν έχει παντρευτεί ποτέ ενώ το 1960 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν ένας στους δέκα. Το αντίστοιχο ποσοστό των ανύπαντρων γυναικών πάνω από 25 ετών το 2012 ήταν 17%. Μόνο οι μισοί από όλους τους ανύπαντρους (άντρες και γυναίκες), δηλαδή το 53%, δηλώνει ότι θα ήθελε να παντρευτεί κάποια στιγμή.

 









 2. Οι άντρες και οι γυναίκες αναζητούν τα ίδια (περίπου) πράγματα στους υποψήφιους συζύγους τους. 

Στην ίδια έρευνα αποκαλύπτεται ότι αυτά που αναζητούν οι άντρες και οι γυναίκες από τους συντρόφους που θα ήθελαν να παντρευτούν δεν είναι πολύ διαφορετικά. Το 78% των γυναικών θεωρούν ως πιο σημαντικό χαρακτηριστικό για έναν άντρα που θα σκέφτονταν να παντρευτούν το να εργάζεται και να έχει σταθερή δουλειά. Αν τώρα νομίζετε ότι μόνο οι γυναίκες ενδιαφέρονται για την οικονομική σταθερότητα κάνετε λάθος. Η σταθερή εργασία μπορεί να μην είναι πρώτη στις προτιμήσεις των αντρών για τις πιθανές συντρόφους τους αλλά έρχεται δεύτερη με το όχι και τόσο ευκαταφρόνητο ποσοστό του 68% να το θεωρεί ως το πιο σημαντικό προσόν για τη γυναίκα που θα παντρευτεί.

Το σημαντικότερο, οριακά (68%), προσόν που επιθυμούν οι άντρες για τις πιθανές συζύγους τους είναι το να έχουν τις ίδιες ιδέες για το μεγάλωμα των παιδιών. Αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να έρχεται δεύτερο στις προτιμήσεις των γυναικών αλλά σαν ποσοστό το επιθυμούν περισσότερες γυναίκες από ότι άντρες, δηλαδή το 70% των γυναικών.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1960 μέχρι το 2012 (που έγινε η έρευνα) το ποσοστό των αντρών που εργάζεται έχει μειωθεί ενώ παράλληλα έχει μειωθεί σημαντικά και ο μισθός των τυχερών που εργάζεται. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν όλες οι ανύπαντρες το 2012 γυναίκες ήθελαν να παντρευτούν ένα ανύπαντρο άντρα που εργάζεται, το 9% από αυτές δεν θα τα κατάφερνε απλώς και μόνο γιατί δεν θα υπήρχαν αρκετοί άντρες που εργάζονται.

3. Η μόρφωση ευνοεί τους άντρες αλλά "χαντακώνει" τις γυναίκες
.
Μία άλλη πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία που προκύπτει από την έρευνα είναι ότι οι άντρες με πτυχίο ή ακόμα καλύτερα μεταπτυχιακές σπουδές θεωρούνται καλύτεροι "γαμπροί" με αποτέλεσμα μόνο το 14% από αυτούς να είναι ανύπατροι πάνω από τα 25 σε αντίθεση με τους αποφοίτους λυκείου που μένουν εκτός γάμου κατά 25%.






Αντίθετα, η μόρφωση φαίνεται να αποτελεί μειονέκτημα για τις γυναίκες καθώς η μορφωμένη "νύφη" δεν φαίνεται να προτιμάται. Το 31 % των γυναικών με ανώτερα πτυχία παρέμενε ανύπαντρο πάνω από την ηλικία των 25 ετών ανώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις απόφοιτες λυκείου ήταν λιγότερο από 7%.  

Ας βάλουμε στην εξίσωση έναν ακόμα παράγοντα για να δούμε πόσο άσχημη είναι η κατάσταση και πόσο ακόμα πιο άσχημη αναμένεται να γίνει στο μέλλον. Από την δεκαετία του 90 και μετά οι γυναίκες που αποκτούν ανώτερη μόρφωση είναι περισσότερες από τους άντρες. Το 2013 το 37% των γυναικών μεταξύ 25 και 29 ετών είχε τουλάχιστον πτυχίο πανεπιστημίου ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους άντρες ήταν 30%. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι υπάρχει μια σημαντική ασυμφωνία ανάμεσα στα επίπεδα μόρφωσης των ανύπαντρων αντρών και γυναικών και συγκεκριμένα οι περισσότερες ανύπαντρες γυναίκες είναι αναγκασμένες να αναζητήσουν σύντροφο σε μια ομάδα αντρών που κατά κανόνα είναι λιγότερο μορφωμένοι από αυτές. 







 

4. Οι ανύπαντροι (άντρες και γυναίκες) επιθυμούν όλο και λιγότερο να παντρευτούν.

Τέλος, ένα σοκαριστικό αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι ότι, με βάση τις στατιστικές προβλέψεις για το μέλλον όπως προκύπτουν από τις απαντήσεις που έδωσαν τα άτομα πoυ ερωτήθηκαν, όταν οι σημερινοί νεαροί ενήλικοι (άντρες και γυναίκες) φτάσουν στην ηλικία των 45 με 55 ετών το 25% από αυτούς δεν θα έχει παντρευτεί ποτέ. 

Σαν σύγκριση μπορούμε να δούμε ότι το 1960 το ποσοστό των ατόμων που δεν είχαν παντρευτεί ποτέ σε μικρότερη ηλικία, δηλαδή μεταξύ 35 και 44 ετών, ήταν μόλις 7%.